Babski Sex Ring

Uważaj! Coraz więcej kobiet to... cycaci mężczyźni
kobieta

Świat pełen jest niespodzianek i zasadzek. Poznajesz np. w barze piękną kobietę, idziesz z nią do łóżka, a ona rano ci mówi, że jeszcze rok temu była mężczyzną. Tak jak Joanna, bohaterka naszego materiału, która jeszcze niedawno chodziła do męskiej toalety.  


JOANNA, 25 LAT
Studentka z północnej Polski. Od 4 lat jest transseksualistą. 

CKM:  Kiedy zdecydowałaś, że nie chcesz dłużej być mężczyzną? 
Joanna: Już jako dziecko czułam, że jest we mnie coś innego. Wolałam na przykład bawić się z dziewczynkami. Jako nastolatka uświadomiłam sobie, że to mężczyźni, a nie kobiety pociągają mnie seksualnie. Ciało faceta stało się dla mnie ciężarem. Postanowiłam coś z nim zrobić.

CKM: 
Tak więc poszłaś... poszedłeś do szpitala i powiedziałeś: „Ciachnijcie mojego małego“.
Joanna: Nie! (śmiech). To nie jest łatwy proces — nie możesz tak po prostu pójść do najbliższego szpitala i uciąć sobie to i owo.

CKM: 
Co więc należy zrobić?
Joanna: Najpierw odwiedzasz psychologa, który udziela ci porad. Potem czeka cię kuracja hormonalna. A jeszcze przed operacją musisz nauczyć się żyć jak kobieta, czyli używać np. damskich toalet i przebieralni. No i oczywiście utwierdzić się ostatecznie w przekonaniu, że na pewno tego chcesz. Tylko wtedy możesz wskoczyć pod skalpel.

CKM: 
Masz na myśli małe przemeblowanie na dole?
Joanna: Dokładnie.

CKM: 
Ile kosztuje cała zabawa?
Joanna: Wszystkie koszty wynoszą około 150 tysięcy złotych.

CKM: 
Słuchaj, czy to boli? I nie mam na myśli pozbywania się takiej sumy, ale przemodelowanie małego?
Joanna: Jak każdej poważnej operacji, tej również towarzyszy dużo bólu. Do tego, ponieważ powstaje szparka tam, gdzie nie było jej wcześniej... musisz bawić się wibratorem dwa razy dziennie, by mieć pewność, że się nie zamknie.

CKM: 
Czy — kiedy obudziłaś się po operacji — nie czułaś, że popełniłaś błąd?
Joanna: Nie! Zupełnie! Byłam szczęśliwa i wreszcie czułam się wolna. Stałam się kobietą.

CKM: 
Czy faceci, z którymi sypiasz, znają twoją historię?
Joanna: Na początku nic im nie mówiłam, bo chciałam się przekonać, czy odczują jakąś różnicę, czy zauważą, że byłam kiedyś taka jak oni. Ale nic! Nikt nigdy się nie spostrzegł.

CKM: 
Hej, to chyba odrobinę nieszczere?
Joanna: Dzisiaj mogę już powiedzieć — nie powinnam kłamać. Na początku nie byłam tego taka pewna.

CKM: 
Oni naprawdę nic nie zauważyli? Nie podejrzewali? Ciężko mi w to uwierzyć.
Joanna: Moje całe ciało wygląda tak jak ciało każdej innej kobiety.

CKM: 
 Ale teraz już mówisz facetom prawdę? 
Joanna: Tak, już potrafię.

CKM: 
I jak reagują? Mogę sobie wyobrazić ten szok na ich twarzy, gdy odkrywają, że ich laska była kiedyś facetem.
Joanna: Rzeczywiście, większość facetów nie chce wtedy mieć ze mną dłużej do czynienia. Ale jest sporo takich, którzy prawie mdleją z podniecenia, kiedy się dowiadują wszystkiego.

CKM: 
Powiedz szczerze — czy seks sprawia ci taką samą przyjemność, jak przed operacją? Czy francuski pocałunek podnieca cię?
Joanna: Jasne! Podczas operacji chirurdzy połączyli końcówki nerwów tak, że odczuwam pełne podniecenie, gdy zabawiam się z facetem.

CKM: 
Co byś powiedziała mężczyznom, którzy chcieliby zmienić płeć?

Joanna: Powiedziałabym: „Przemyśl to sobie bardzo dokładnie, rozważ wszystkie za i przeciw. Jeśli nadal chcesz to zrobić — działaj. Ja się odważyłam i nigdy wcześniej nie byłam tak szczęśliwa”.


CKM: 
Asiu, jak na twoją odmianę zareagowali przyjaciele i rodzina?
Joanna: Przeżyłam wiele trudnych chwil i nie wiem, jak poradziłabym sobie bez ich wsparcia. Pochodzę z małego miasteczka, gdzie wieści szybko się roznoszą, byłam więc wytykana palcami i wyzywana. Bez pomocy najbliższych nie dałabym sobie rady.

CKM: 
Ciężko jest być kobietą?
Joanna: Wiesz... Największym problemem były różne nawyki. Gdy sikałam już po operacji, wszystko latało wokoło jak rozpryskiwane z helikoptera (śmiech). Musiałam się na nowo uczyć korzystać z toalety.

CKM: 
Po opublikowaniu tej rozmowy wszyscy będą znać twój sekret. Czy nie martwi cię to?
Joanna: Nie! Nigdy nie wstydziłam się, że jestem transseksualistą, więc nie widzę powodu, by się z tym kryć.


KLARA, 25 LAT
Hostessa z Warszawy. Nie miała pojęcia o przeszłości Joanny, dopóki jej tego nie powiedzieliśmy.

CKM: Jesteś zaskoczona sekretem Joanny?
Klara: Totalny szok! Zawsze uważałam, że jest piękną kobietą i dopiero teraz, kiedy znam jej przeszłość, wiem, że coś tu nie pasuje. Mało dziewczyn nosi buty rozmiar 44.

CKM: Dziwna sytuacja, prawda?
Klara: Jeśli Joanna dzięki temu jest szczęśliwszą osobą, to w pełni popieram to, co zrobiła. Nadal jednak nie potrafię powiedzieć, czy jest prawdziwą kobietą... Do tego trzeba chyba trochę więcej niż chirurgii.

CKM: 
Nie masz problemu z tym, że Joanna korzysta z damskiej ubikacji czy przebieralni? Nie krępuje cię to?
Klara: Absolutnie! Skoro przeszła całą tę drogę i pozbyła się swoich klejnotów, jest mi to łatwiej zaakceptować. Byłoby o wiele ciężej, gdyby była po prostu facetem ubranym w kobiece ciuszki. I muszę ją pochwalić — pójście pod nóż wymagało odwagi.

CKM: 
Czy kiedykolwiek poddałabyś się operacji zmiany płci?
Klara: Jak wszystkie laski chciałabym sprawdzić, jak to jest być facetem, ale nie dłużej niż tydzień, dwa.

CKM: 
Wyobraźmy sobie, że pewnego dnia twój brat przyprowadza do domu Joannę i mówi: „To moja nowa dziewczyna”. Co byś powiedziała?
Klara: Mam dostatecznie otwarty umysł, aby to zaakceptować. Starałabym się uwierzyć, że brat dokonał dobrego wyboru. Chociaż trudno mi wyobrazić sobie facetów, którzy chcieliby umawiać się z taką... osobą.

CKM: 
Dlaczego?
Klara: Ponieważ chyba żaden facet nie zniesie, że idzie do łóżka z... facetem! To prawda, wygląda jak kobieta, ale to w środku ciągle facet!

Dodał(a): ckm Środa 16.11.2011